มหากาพย์!! ทำมือถือหายในห้องน้ำห้างดัง วิ่งวุ่นหาข้ามวัน สุดท้ายรู้ตัวคนเอาไปถึงกับอึ้ง

มหากาพย์!! ทำมือถือหายในห้องน้ำห้างดัง วิ่งวุ่นหาข้ามวัน สุดท้ายรู้ตัวคนเอาไปถึงกับอึ้ง

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ หากใครที่ติดมือถือสมาร์ทโฟนเป็นชีวิตจิตใจ ไม่ว่าจะไปที่ใดจะต้องถือจะต้องหยิบขึ้นมาตลอด จนบางครั้งก็แอบเผลอเลอวางไว้ทิ้งไว้สักที่ หากได้คืนและหาเจอก็ถือว่าโชคดีกันไป แต่ถ้าหาไม่เจอนี่ล่ะค่ะคือปัญหาใหญ่ ก็สมาร์ทโฟนสมัยนี้ราคาถูกสักที่ไหนหมื่นหรือสองหมื่นอัพ ยิ่งถ้าเป็นแบรนด์ผลไม้ หรือแบรนด์จากเกาหลีใต้ก็ไม่ต้องสืบในเรื่องราคาเลยค่ะ

ล่าสุด เราได้ไปเจอกระทู้บทความที่กำลังเป็นประเด็นร้อนอยู่ในเว็บบอร์ดชื่อดัง ซึ่งกระทู้บทความนี้เป็นของคุณ สมาชิกหมายเลข 2664650 จาก Pantip.com ที่ได้ออกมาเล่าเหตุการณ์และแชร์ประสบการณ์ทำมือถือสมาร์ทโฟนหายในห้องน้ำที่เซ็นทรัลแห่งหนึ่ง ในตอนแรกเจ้าของกระทู้ได้ไปสอบถามกับทางแม่บ้านว่าเห็นสมาร์ทโฟนของตนหรือไม่ ทางแม่บ้านแจ้งกลับมาว่าตนไม่เห็นใดๆ ทั้งสิ้น

เจ้าของกระทู้จึงได้ไปดำเนินแจ้งความและนำใบแจ้งความกับเอกสารตราครุฑไปขอตรวจสอบกล้องวงจรปิดกับทางห้าง ผลปรากฎว่าคุณป้าแม่บ้านที่บอกไม่รู้ไม่เห็นเธอเป็นคนหยิบไปนั่นเอง และหากไม่มีกล้องวงจรปิดมายืนยันถึงพฤติกรรมของเธอก็คาดว่าเจ้าของกระทู้คงจะไม่ได้สมาร์ทโฟนเครื่องละสองหมื่นกว่าคืนอย่างแน่นอน เมื่อจำนนต่อหลักฐานเธออ้างว่าเก็บไว้ให้แล้วเผลอหยิบใส่กระเป๋ากลับไปค่ะ

แต่จุดพีคยังไม่หมดแต่เพียงเท่านี้ค่ะ บรรดาคุณป้าแม่บ้านที่ทำงานอยู่ที่แห่งนี้พร้อมใจกันพูดให้เจ้าของกระทู้ถอนแจ้งความหากได้มือถือสมาร์ทโฟนของตนคืน เพราะคุณป้าแม่บ้านคู่กรณีจะต้องทำงานอยู่ที่นี่ต่อไป ให้เห็นแก่คนแก่ และพูดทำนองว่าดีกว่าคนอื่นเก็บไป ซึ่งสร้างความงุนงงให้กับเจ้าของกระทู้เป็นอย่างมาก

แต่จุดพีคที่ก้าวกระโดดไปอีกหลายสิบขั้นเกิดขึ้นเมื่อหัวหน้าแม่บ้านมาขอถ่ายรูปเจ้าของกระทู้กับคุณป้าคู่กรณี โดยเซ็ตฉากเหมือนกับว่าคุณป้าคู่กรณีเป็นพลเมืองดีเก็บมือถือได้ นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เจ้าของกระทู้ถึงกับรับไม่ได้ ส่วนเรื่องราวภายในบทความนี้จะเข้มข้นแค่ไหน เราไปติดตามกันเลยค่ะ

ค่ะจะมาเล่าประสบการณ์ iPhone 6 หายไปเมื่อวานที่ห้องน้ำชั้น 4 ที่เซ็นทรัลตอน 15.17 น. เพิ่งเจอวันนี้ค่ะเพราะไปแจ้งตำรวจแล้วเอาใบแจ้งความมาขอดูกล้องวงจรปิดค่ะ คือตอนแรกเรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวานวันที่ 29 มีนาคม 2559 เรากับอาอี๊ไปดูหนังที่เซ็นทรัลพระราม 2 รอบ 12.25 น. ค่ะแล้วออกจากโรงหนังมาเข้าห้องน้ำข้างนอก

ตอนเดินไปเข้าห้องน้ำก็หยิบโทรศัพท์ออกมาดูเวลาประมาณ 15.12 น. แล้วก็วางไว้บนชั้นข้างหลังชักโครกค่ะด้วยความรีบก็เลยลืมไว้ค่ะ จากนั้นเราก็เดินออกมาจากห้องน้ำแล้วกำลังจะไปกินข้าวที่ฟาสฟู้ดค่ะ ก็วางกระเป๋าไว้จองโต๊ะตอนแรกจะหยิบโทรศัพท์ (คิดว่าอยู่ในกะเป๋า) กับกระเป๋าตังค์ออกมาค่ะ

ปรากฏว่าเจอแต่กระเป๋าตังค์ไม่เจอโทรศัพท์ค่ะก็นึกขึ้นได้เลยรีบวิ่งไปห้องน้ำไปถามป้าแม่บ้านว่าเห็นโทรศัพท์ไหมคะเป็น iPhone 6 สีขาวค่ะ ป้าเขาก็บอกลืมไว้หรอไม่เห็นนะป้าไม่ได้เข้าไปทำความสะอาดห้องนั้นก่อนหนูเข้า เขาก็บอกต่อว่าคนหยิบไปละมั้งโถ่หนูเอ้ย ประมาณนี้เราก็อ่อๆ ขอบคุณค่ะ

เราก็วิ่งไปที่ True Shop ค่ะเครื่องใช้ True อยู่เขาก็แนะนำให้ใช้ Find my iPhone ให้ไปลองถามใน istudio เราก็วิ่งไปที่ไอค่ะ เขาก็เปิด icloud ให้เราแต่เครื่องเราไม่ได้เปิดอินเตอร์เน็ตไว้ค่ะเขาก็เลยบอกว่าอย่างงี้หาไม่เจอแล้วล่ะ ต้องรอเขาเปิดเน็ตอย่างเดียวเขาก็ให้เราส่งข้อความแจ้งเตือนของแอพฯ

ประมาณว่าช่วยกรุณาติดต่อกลับที่เบอร์อะไรก็ว่าไป หลังจากนั้นก็ร้องไห้หนักมากรู้สึกว่าอ๋อนี่แหละความรู้สึกร้องไห้หนักมากที่แท้จริง ระหว่างที่เราไปทำเรื่องที่ True ที่ istudio อาอี๊เราก็โทรหาตลอดเลยนะคะ คือโทรติดค่ะแต่ไม่ยอมรับ อาอี๊ก็ชวนเราไปกินข้าวแล้วก็บอกให้ ค่อยๆ คิดไม่เป็นไรหรอกก็ของมันจะหายทำไงได้

คือตอนนั้นก็กินข้าวทั้งน้ำตาแทนน้ำซุปเลยค่ะ หลังจากนั้นเราก็โทรเรื่อยเลย แล้วประมาณ 5 โมงเขาก็ปิดเครื่องหนีค่ะ อี๊ก็แบบกลับบ้านไปค่อยๆ คิดถ้าหายจริงก็คิดว่าฟาดเคราะห์ไปละกันแล้วพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน วันนั้นก็เลยพากลับบ้านมาด้วยความเศร้าโศกเสียใจมากพอถึงบ้านก็นั้นแหละค่ะ เจอหน้าแม่ก็ร้องไห้ปล่อยโฮอีกรอบ

แม่ก็ได้แต่ปลอบไม่เป็นไรหรอกก็ของมันหายทำไงได้คิดว่าฟาดเคราะห์ไปละกันชงแรงหนิปีนี้อะไรงี้ อาม่าก็มาปลอบว่าฟาดเคราะห์ไปนะอาหมวย คือเจอคนหงายการ์ดฟาดเคราะห์ใส่เยอะมากค่ะเพื่อนพี่ป้าน้าอาม๊าป๊าทุกคนล้วนแต่ปาการ์ดฟาดเคราะห์ให้เรา คิดละก็แบบขอการ์ดโชคดีจังเจอแล้วอะไรงี้ไม่ได้หรอ

ค่ะละทีนี้คืนนั้นเราก็หาข้อมูลทั้งคือเลยอ่ะค่ะว่าต้องทำยังไงได้บ้างนอกจากแอพฯ Find my iPhone ก็หาๆ ในพันทิปนี่แหละค่ะก็เจอกระทู้นึงที่เขาบอกว่าเครื่องหายไปสองเดือนตำรวจเจอที่ลำปางแล้วก็มีอีกคนตามหาได้จากเลข imei ของเครื่อง ละทีนี้เราก็เฮ้ยพระเจ้าทรงโปรดยังมีความหวังขึ้นมานิดนึงค่ะ

จากนั้นเราก็ไปหาข้อมูลสำหรับแจ้งความโทรศัพท์หายต้องทำยังไงบ้างคือเราเพิ่งอายุ 17 ค่ะเลยไม่รู้ว่าเรื่องราชการนี่ต้องดำเนินเรื่องยังไงอะไรบ้าง แล้วก็ได้ข้อมูลมาว่าต้องไปแจ้งความแล้วขอหนังสือตราครุฑจากตำรวจแล้วไปยื่นที่ค่ายโทรศัพท์ฝ่ายกฏหมายทั้ง 3 ค่าย ว่าเราต้องการติดตามการเคลื่อนไหวของโทรศัพท์เครื่องนี้นะแบบถ้าเขาเอาซิมเราออกแล้วใส่ซิมอื่นค่ายนั้นก็จะติดต่อมาที่เราค่ะว่าเครื่องนี้ถูกเบอร์นี้ใช้งานอยู่นะ อยู่ที่นี้นี้นี้นะประมาณนี้ค่ะ

สรุปได้ดังนี้ค่ะสิ่งที่ต้องเตรียมไปแจ้งความเมื่อโทรศัพท์หาย

1. บัตรประชาชน
2. กล่องโทรศัพท์ที่แสดงตัวว่าเราเป็นเจ้าของเครื่องนี้นะ
แค่นี้แหละค่ะแต่ตอนเซ็นสำเนาที่พี่ตำรวจเขาซีร็อกมาให้ต้องเซ็นพร้อมแจ้งหมายเหตุของเราด้วยนะคะ

ตัวอย่าง* เขียนไปว่ารับรองเอกสารถูกต้องแล้วก็เขียนว่าใช้ประกอบการแจ้งความโทรศัพท์หาย ต้องการติดตามเครื่อง iPhone108 สีรุ้ง imei: 000000000000000 ติดต่อได้ที่เบอร์ : 08xxxxxxxx ลงชื่อวันที่ชัดเจนค่ะ

คืนนั้นคือเราแทบนอนไม่หลับเลยค่ะเพราะคิดถึงโทรศัพท์มากก่อนนอนและลืมตาต้องจับเรียกว่าติดโทรศัพท์มากก็ได้ค่ะ คืนนั้นเราก็อยู่หน้าคอมเกือบทั้งคืน หาข้อมูลหานู่นหานี่ไปเรื่อยแล้วก็ตั้งใจว่าพรุ่งนี้ต้องไปแจ้งตำรวจไปขอตราครุฑมายื่นขอติดตามเบอร์อีมี่ทั้งสามค่ายกว่าจะได้นอนก็ตีสองกว่า

ตื่นมาหกโมงตื่นมายังมานั่งร้องไห้ต่อด้วยความเสียใจเศร้าจริงจังมากความรู้สึกเหมือนอกหักเลยค่ะ พอตื่นมาก็กดโทรหาเครื่องตัวเองก่อนเลยค่ะเผื่อเขาจะเปิดอะไรงี้โทรไปก็แห้วกินค่ะปิดเครื่องใช้ find my iPhone ในพีซีก็ขึ้นออฟไลน์เราก็อารมณ์เสีย หงุดหงิดมาก ด้วยความที่พ่อแม่ติดงานเราเลยต้องไปเดินเรื่องเองที่ สน.ท่าข้าม

ตอนแรกก็กลัวๆ ว่าเขาจะสนใจเรารึเปล่าแบบกลัวเขาเห็นเป็นเด็ก ประมาณ 9 โมงเราก็ออกจากบ้านไป สน.ท่าข้ามนั่งวินไปพอดีอยู่แถวบ้านค่ะ พอไปถึงก็เก้ๆ กังๆ คนก็มอง เราก็คิดในใจว่าเห้ยแค่เด็กมาแจ้งความไม่มีอะไรใจเย็นๆ ไม่ต้องมองขนาดนั้น ทีนี้เราเลยไปถามร้อยเวร แบบมายื่นแจ้งความโทรศัพท์หายค่ะ

เขาก็ถามเอากล่องโทรศัพท์มาไหม เลขอีมี่อ่ะ เราก็เอาให้เขาเขาก็ให้เราไปในห้องแจ้งความค่ะเป็นห้องหมวดรึไงนี่ไม่แน่ใจพอเขาไปนั่งเขาก็ให้เล่าเหตุการณ์ว่าเกิดทีไหนยังไงเวลาประมาณกี่โมงแล้วก็ขอบัตรประชาชนซีร็อกสำเนาแล้วเอาให้เราเซ็น คือพี่ตำรวจใจดีมากๆ ชวนคุยนู่นนี่บอกพี่เขาก็เคยทำหายคนเก็บได้โทรกลับมาให้ไปรอ 3 ชั่วโมงยังไม่มาเลยไปรอเก้อสรุปคือไม่ได้คืน

เราก็ขำ+ใจแป้วไป 10% ค่ะ แบบโถ่ขนาดตำรวจยังไม่ได้คืน พิมพ์หนังสือขอตรวจสอบเลขอีมี่ของทั้ง 3 ค่ายเลยค่ะเขาก็บอกให้เราเอาไปยื่นทำเรื่องทั้ง 3 ที่เลย ทีนี้ก็ออกมาบันทึกประจำวันกับตำรวจอีกคนเขาก็บอกเนี่ยลองเอาไปใบแจ้งความไปขอเซ็นทรัลดูกล้องวงจรปิดสิแบบเผื่อจะเห็นหน้าคนเอาไป

ถ้าเห็นหน้าอ่ะง่ายเลยอะไรงี้ก็แบบตื่นเต้นทำได้หรอคะ เขาก็บอกลองไปถามๆ ดูได้อยู่แล้วเราก็ฮึ้ยเอาวะไหนก็ลุยเดี่ยวขนาดนี้แล้วเรื่องก็ถึงตำรวจแล้วกลัวอะไร อ๋อไปแจ้งความอย่าลืมขอเบอร์โทรศัพท์ตำรวจคนที่รับแจ้งความเราด้วยนะคะไว้โทรติดตามเหตุการณ์

หลังจากนั้นเราก็ไปที่เซ็นทรัลไปเดินเรื่องโทรศัพท์หายแล้วก็ยื่นใบขอติดตามเลขอีมี่ค่ะ เหมือนเขาจะเอาใบที่ตำรวจให้มาไปส่งแฟ็กซ์หาสำนักงานใหญ่ที่เป็นฝ่ายกฎหมายให้เดินเรื่องให้เป็นเหมือนกันทั้งสามที่แต่ตอนเซ็นสำเนาบัตรประชาชนกับค่ายโทรศัพท์ก็อย่าลืมเขียนเหมือนเดิมนะคะแบบตามตัวอย่างข้างบนค่ะ

พอแจ้งทั้งสามค่ายเสร็จเราก็ขึ้นไปที่เกิดเหตุค่ะคือห้องน้ำชั้นสี่ก็ไปเจอป้าแม่บ้านคนเดิมค่ะเขาเจอเราเขาก็แบบอ้าวหนูเจอโทรศัพท์หรือยังเราก็อ๋อยังเลยค่ะแต่นี่ไปแจ้งความมาแล้วเขาให้มาขอดูกล้องวงจรปิดหน้าห้องน้ำอ่ะค่ะ จะขอดูได้ที่ไหนคะเขาก็บอกต้องไปถามรปภ.อ่ะหนู รปภ.ก็อยู่ข้างนอกแถวๆนี้นี่แหละหนูไปถามดู แล้วเขาก็บอกว่าถ้าจะเปิดกล้องวงจรก็ไม่เห็นหน้าคนเอาไปหรอกหนูเพราะกล้องมันอยู่ข้างนอกไม่ได้อยู่แถวนี้

กล้องอยู่มุมเยื้องทางออกห้องน้ำไปนิดเดียวแท้ๆ เป็นลักษณะกล้องกลมๆ แต่ป้าเขาหน้าซื่อมากค่ะแบบเขาเหมือนไม่รู้จริงๆ ทีนี้เราก็บอก ป้าว่าเอ่าป้านั่นไงกล้องนั่นกล้องวงจรนะคะ เขาก็อ่าวนั้นมันกล้องวงจรหรออยู่มาตั้งนานไม่เคยรู้เลย เขาก็ถามเราว่าละโทรศัพท์หนูเครื่องเท่าไหร่ หนูก็บอกประมาณซื้อมาประมาณสองหมื่นสี่ค่ะเขาก็แบบโห้วแต่ป้าคิดว่าคงไม่เห็นละแหละมีคนเอาไปแล้วล่ะแต่ยังไงไปลองถามยามดู เราก็ขอบคุณมากค่ะขอบมากจริงๆ ค่ะ

แล้วก็ออกมาก็ไม่เจอยามหายามยากมากละก็เจอป้าแม่บ้านอีกคนตรงอีกฝั่งนึงก็เลยไปถามหายามเขาก็บอกปะกี้ป้าเห็นอยู่ชั้นสองหนูไปหาดู เราก็เลยเดินไปหายามชั้นสองพอเจอก็ถามยามว่าหนูมายื่นเรื่องโทรศัพท์หายจะขอดูกล้องวงจรปิดค่ะไปแจ้งความมาแล้ว เขาก็ให้เราไปประชาสัมพันธ์ชั้น 1 เราก็แบบโอ้ยเดินเยอะมากค่ะวันนี้แต่ต้องสู้ต่อไปค่ะวินาทีนั้นแบบโอ้ยมีประตูวาร์ปไหมไม่ก็ประตูโดเรม่อนก็ได้

คิดไปคิดมาเพลินๆ ก็เดินถึงประชาสัมพันธ์ค่ะเราก็บอกเขาว่าโทรศัพท์เมื่อวานตอนบ่ายสามที่ห้องน้ำนี้เสร็จปึ้บเขาก็โทรหาห้อง CCTV ว่าจะมีลูกค้าเข้าไปขอดูกล้องเมื่อวานหน่อยโทรศัพท์ลูกค้าหายที่นี้เสร็จก็มียามพาเราไปห้อง CCTV ของห้างอยู่ที่ลานจอดรถตอนแรกเขาไปเขาก็บอกให้ลูกน้องเขาไปซีร็อกใบแจ้งความไว้

พอเข้าไปก็แบบตื่นเต้นค่ะไม่เคยเห็นฟิลเหมือนหนังสืบสวนสอบสวนประมาณนั้นเลยแต่คนควบคุมเป็นผู้หญิงนะคะหน้าโหดมากๆ โหดแบบคุณครูใจร้ายอะไรงี้ค่ะ เราก็กลัวๆ เขาห้องน้ำที่ไหนคะชั้นไหนประมาณกี่โมงเมื่อวานใช่ไหมคะ เราก็บอกที่ไปแล้วก็บอกเมื่อวานตอนบ่ายสามกว่าๆ เหมือนเขาก็เปิดของเมื่อวานแล้วก็เปิดกล้องตัวนั้นเลยค่ะกล้องที่ป้าเขาบอกว่าไม่มีเราก็บอกเขานี่แหละค่ะมุมนี้แหละค่ะเขาก็ก็เวลาให้เราไปตอนที่เราเข้าห้องน้ำเมื่อวาน

เขาก็จดเวลาเข้าออกคนต่อจากเราให้มีประมาณ 3 คนอ่ะค่ะ แล้วก็เป็นรูปแม่บ้านคนนั้นหลังจากเราออกไป 3 นาที คือเป็นแม่บ้านออกมาจากห้องน้ำแล้วก็ควักโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อแล้วถือไว้ค่ะคือมันชัดมากค่ะ แต่เราก็ไม่อยากปรักปรำป้าเขา พี่พนักงานก็ถามใช่แบบนี้ไหมสีขาวใช้ไหมเครื่องประมาณนี้ใช่ไหม

เราก็บอกว่าใช่ๆ ใช่หมดเลยค่ะพี่กล้องวงจรเขาก็โทรตามยามตามหัวหน้าแม่บ้านผู้จัดการแม่บ้าน พี่เขาก็ชี้ให้ดูว่านี่ใช่มือถือไหมแบบรูปมันก็แตกๆตามประสากล้องวงจรค่ะ เพราะท่าทางเขาใช่มาก พอป้าเขาเดินผ่านกล้องไปเหมือนเข้าห้องเก็บของอะไรสักอย่างแล้วก็ออกมาก็ไม่ได้ถือแล้วค่ะหัวหน้าแม่บ้านก็บอกไม่แน่ใจนะอาจจะเป็นของเขาก็ได้จะลองโทรถามดู แต่เหมือนป้าเขาไม่ได้มาที่ห้องค่ะไม่ได้มาดูค่ะหัวหน้าแม่บ้านก็ออกไปคุยโทรศัพท์

แล้วก็เข้ามาแล้วก็บอกว่าอ่อป้าเขาเป็นคนเก็บไว้ให้แต่ป้าเขาเผลอลืมเอากลับบ้านต้องกลับไปเอาก่อนเดี๋ยวเอามาให้ แต่คือก่อนหน้านั้นเราอธิบายให้ทุกคนฟังแล้วนะคะว่าเราไปเจอป้าเขามาก่อนไปถามป้าเขามา แล้วเมื่อวานก็ไปคุยกับเขามาตั้งหลายรอบเอาแต่บอกไม่รู้หายไปแล้ว อะไรประมาณนี้

พอทุกคนรู้แล้วว่าเราเจอโทรศัพท์แล้วป้ากล้องวงจรก็บอกเราว่าเอางี้ถ้าน้องเจอโทรศัพท์แล้วพี่ขอร้องน้องให้ถอนแจ้งความเขาได้ไหม ยังไงเขาก็ต้องทำงานที่นี่พวกป้าแม่บ้านก็บอกเราว่าถอนให้หน่อยเนอะเขาก็พูดประมาณว่าดีกว่าคนอื่นเก็บไป เรางงมากเลยค่ะหลักฐานคาตา ทีนี้เราก็รอเขาเอาโทรศัพท์มาให้เราค่ะประมาณ 30 นาทีค่ะนานมากนั่งรออยู่ห้องแม่บ้านที่ลานจอดรถ

พอเขามาถึงเขาก็มาบีบแขนเราแล้วก็ยิ้มให้เราค่ะเราก็เอ่อไปไม่ถูกเลยค่ะ พูดไม่ออกไม่เคยโดนมนุษย์ป้าซื่อบื้อโกหกหน้าตายใส่ เหมือนเขาบอกทีมงานเขาว่าเขาเก็บไว้ให้แล้วใส่กระเป๋าเลยเผลอหยิบกลับ วินาทีนั้นแบบพูดไม่ออกจริงๆ ค่ะโกรธมากๆ ไม่อยากจะด่าป้าว่าอีทอแลเลยแต่ก็เกรงใจไงคะจากนั้นหัวหน้าแม่บ้านก็มาขอถ่ายรูปเรากับป้าค่ะ

แบบเหมือนป้าเขาเก็บไว้ให้เราพลเมืองดีไรงี้เราก็ยิ่งงงเลยค่ะแต่ตอนนั้นคิดว่าได้โทรศัพท์คืนก็พอแล้ว ตอนแรกจะไม่เอาเรื่องค่ะแต่เห็นป้าแกยิ้มให้เราแบบไม่รู้สึกผิดอะไรเลยไปฟ้องแม่ฟ้องอี๊ ผู้ปกครองเราไม่ยอมค่ะคือต้องเอาเรื่องให้ได้จะไปเอาเรื่องเย็นนี้แหละค่ะแต่เราก็ไม่อยากเอาเรื่องเขาค่ะเห็นแก่แล้ว คือเราอยากรู้ว่าคนแบบนี้สมควรจะเอาเรื่องมั้ยคะ

คืออยากให้เป็นอุทาหรณ์กับทุกคนนะคะว่าบางทีเวลาของหายในห้องน้ำนี่ต้องสงสัยป้าแม่บ้านก่อนก็ดีค่ะเห็นหน้าซื่อๆ ไม่มีพิษอะไรแต่ข้างในใครจะรู้คะ ข้อคิดที่ได้คือป้าทอแลมากค่ะขอโทษนะคะแต่มีความทอแลสูงมากจริงๆ หวังว่ากระทู้นี้จะเป็นประโยชน์สำหรับผู้ที่ทำโทรศัพท์หายแต่ไม่รู้ต้องทำยังไงบ้างนะคะ ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะเรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องจริงอรรถรสชีวิตเราล้วนๆ ที่เพิ่งเกิดขึ้นค่ะขอบคุณค่ะ

ขอบคุณทุกๆ คำแนะนำนะคะตอนนี้แม่เราเข้าไปคุยกับทางผู้ใหญ่ในเซ็นทรัลแล้วค่ะ เขาบอกเดี๋ยวจะไล่ออกและเป็นแบล๊คลิสของบริษัทค่ะและจะมีประวัติพนักงานติดตัวไป แม่บอกทางนั้นว่าต้องดำเนินเรื่องป้าคนนั้นเสร็จถึงจะถอนแจ้งความค่ะ

ผิดพลาดเขียนยาวเขียนย้วยยังไงขอโทษด้วยค่ะคือเราอยากให้กระทู้นี้มีประโยชน์บ้างสำหรับคนที่โทรศัพท์หาย เพราะตอนที่หาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตไม่มีวิธีนี้ค่ะ อันนี้เป็นคำแนะนำของตำรวจเลยอยากแบ่งปันข้อมูลค่ะ

อันนี้หนังสือตราครุฑที่เอาไว้ยื่นเรื่องที่ค่ายนะคะ ส่วนใบที่ขอดูกล้องวงจรก็ใช้ใบแจ้งความค่ะ

ขอขอบคุณข้อมูลและรูปภาพ คุณ สมาชิกหมายเลข 2664650 จาก www.pantip.com